Stoomcursus misdaadverslaggeving (3)

Tegenwoordig kent iedereen Peter R. de Vries en de impact van zijn programma, en een gewaarschuwd mens telt voor twee; daarom moet De Vries soms harder werken om mensen ertoe te bewegen om mee te doen aan zijn programma.

De zaak die hij opvoerde in zijn programma van 2 mei betrof een Vlaamse slager die vermoord was. Zoals gebruikelijk werd het geval uitgebreid uit de doeken gedaan, en al vrij snel werd duidelijk dat de verdenking moest vallen op de weduwe van de slager. Als finalestuk ging De Vries haar met een camera opzoeken. Hij belde aan, uiteraard onverwacht, en zij deed open. De Vries zei dat hij graag met haar wilde praten over haar vermoorde man. De vrouw was overrompeld. Ze zei dat ze zich overvallen voelde en dat ze liever had dat hij een afspraak maakte. De Vries probeerde door te drukken, maar fatsoen gebood dat hij gehoor gaf aan haar wens. De volgende dag belde Peter R. de Vries haar op en toen zei ze dat ze niet aan het programma mee wilde werken. De Vries werd meteen ietwat onaangenaam, maar bleef wel min of meer beschaafd. De vrouw zei dat ze wel wilde dat de zaak rond haar man werd opgelost, maar dat ze dat wilde doen door mee te werken aan het politieonderzoek, niet door mee te werken aan het programma van De Vries. Ze wilde dat haar kinderen niet aandoen.

Het leek mij wel duidelijk dat ze in de tussentijd advies had ingewonnen over hoe ze op De Vries moest reageren, want ze voerde een uitstekende reden aan waarom ze niet mee wilde werken. Ze deelde het bovendien op uiterst beleefde en respectvolle wijze mee, waardoor er geen speld tussen te krijgen was. Dat ontstemde De Vries in hoge mate. Hij viel meteen uit zijn rol en zei dat hij dacht dat ze hem in de maling nam. Daarop verbrak de vrouw, volstrekt terecht, de verbinding met: xe2x80x98Ja, daag.xe2x80x99

Daarmee viel De Vries enigszins door de mand. Hij liet zien dat het hem helemaal niet ging om het oplossen van een misdaad, zoals hij de vrouw voorhield, maar om de inhoud van zijn programma. Door haar doordachte reactie, en dan met name het beschaafde karakter ervan, eindigde de reportage met een anticlimax, waarbij De Vries zich liet zien als een onbehouwen hufter die niet tegen zijn verlies kon.

De les voor beginnende misdaadverslaggevers is dan ook: als je een verdachte confronteert, zorg er dan voor dat hij of zij niet de kans krijgt om van locatie te veranderen of een buffer in tijd aan te brengen. Het voordeel van de overval met camera, waarmee je de beoogde overrompelt, kan dan snel wegvallen.

(Wordt vervolgd)